Żłobek nr 36 „Strumyczek”

3 thoughts on “Żłobek nr 36 „Strumyczek””

Żłobek przy Strumykowej!
Oceniam na max, bo…kto mi zabroni?
Moj syn zaczal jako zabka, by obecnie funkcjonowac jako pszczółka.
Biegnie z radoscia do tego miejsca, niczym ta pszczolka zmierza ku odmętom radosci, zrozumienia, empatyji, ktorymi to miejsce tryska wręcz.
Wszelkie ciocie, z ktorymi dane Nam jest obcowac-jemu jako malemu szkrabowi wymagajacemu opieki oraz mi – wybrednemu ojcu, notabene pedagogowi, ktory nie zostawil by dziecka „byle komu i byle gdzie” – posiadaja te w/w przeze mnie przymioty, a i calą reszte pozostalych, ktorych wymienic nie podobna.
Poczawszy od Cioc dbajacych o ład i porzadek oraz przejrzyste okna i drzwi, poprzez ciocie parające się grami/zabawami i dbaloscią o dzieciece pupy; ciocie pichcące przewyborne dania, a na ciociach kierowniczkach/ pigulantkach i intendentkach skonczywszy!
Jesli ktoras z cioc pominalem-wybaczonym.niech mi bedzie.
Specyfika mojego syna polegajaca na fobii zywieniowej, ktora to objawia sie tym, ze przez caly pobyt nic a nic nie spozywa, sklonila mnie do kontaktow z kazda z przesympatycznych cioc i wiem, ze są nade wszystko pomocne i oddane są swojej roli.
Zostawiam tam.potomka.swego.bez obaw o stan jego ducha, emocji, pragnienien, gdyz wiem, ze rozwojowi jego sluzy pobyt w tej krainie dzieciecej szczesliwosci.
Wszelakie negatywne opinie wynikaja wedle mych przekonan z Nas-doroslych -ambicyj i oczekiwan wygorowanych, przy czym zapominamy, ze dziatki Nasze maja byc szczesliwe, a tu owe ciocie nade wszystko temu oddają się – szczesciu dziecinek, pokoleniu nastepnemu. Grunt to byc czlowiekiem…jako i.my ludzmi jestesmy. Traktowac ciocie z zyczliwoscia i serdecznoscia, jakiej sami.pragniemy. Nie traktowac z gory, a jako partnera postrzegac….
Rzeklem to.ja, ojciec.

Odpowiedz